NOW 7-Keto 100mg | 60 vcaps

Dehydroepiandrosteron (DHEA) – słaby androgen nadnerczowy – wytwarzany jest w korze nadnerczy. Najwyższe jego stężenie występuje u osób około 35. roku życia. W późniejszym wieku obserwujemy stopniowe zmniejszanie się nadnerczowej produkcji DHEA, aż do śladowych ilości u osób osiemdziesięcioletnich. Obniżenie produkcji DHEA dodatkowo nasila się u pacjentów cierpiących na choroby układu krążenia, nowotwory, depresję, cukrzycę lub osteoporozę. U kobiet DHEA metabolizowany jest w tkankach docelowych głównie do androgenów, tj. testosteronu, ale powstają także z niego estrogeny – estradiol i estron. U mężczyzn natomiast powstają z niego przede wszystkim estrogeny. Kierunek metabolizmu DHEA zależy od układu enzymatycznego, jakim dysponuje dana tkanka i narząd. Na przykład u kobiet z DHEA w ośrodkowym układzie nerwowym i w skórze powstają głównie androgeny, natomiast w obrębie narządów moczowo-płciowych powstaje testosteron.

DHEA wpływa korzystnie na układ odpornościowy, wykazuje także działanie antynowotworowe i antyoksydacyjne (podobnie jak witaminy E i C). DHEA zmniejsza ryzyko wystąpienia choroby Parkinsona i Alzheimera, a więc wywiera efekt ochronny na ośrodkowy układ nerwowy. Działa także jako neuroprzekaźnik w mózgu i reguluje procesy zapamiętywania. Prawidłowa aktywność DHEA w mózgu odpowiada za poziom nastroju. Zaburzenia w rytmie jego wydzielania mogą powodować depresję. Obniżanie się wraz z wiekiem stężeń DHEA współistnieje ze wzrostem częstości występowania miażdżycy, otyłości oraz cukrzycy. Stwierdzono niskie stężenie DHEA u osób z chorobami układu sercowo-naczyniowego. DHEA zmniejsza ryzyko choroby wieńcowej, głównie powstawanie blaszki miażdżycowej w naczyniach. Wykazano, że im wyższe stężenie DHEA, tym wyższe stężenie HDL-cholesterolu, a niższe cholesterolu całkowitego i LDL-cholesterolu. Niedobór DHEA może być także jedną z przyczyn powstawania zespołu metabolicznego, tj. współistnienia u poszczególnych pacjentów nadciśnienia tętniczego, dyslipidemii, otyłości brzusznej i zaburzeń gospodarki węglowodanowej. Jest on czynnikiem ryzyka chorób układu sercowo-naczyniowego, a przede wszystkim choroby wieńcowej.